خط و نشان نماینده رفسنجان برای مولوی عبدالحمید؛ قدرناشناس است

رویداد ۲۴ نوشت: حسین جلالی نماینده رفسنجان و انار در انتقاد از مواضع مولوی عبدالحمید گفت: کاری که رهبری برای سیستان و بلوچستان انجام دادند، واقعا بی‌نظیر بود، اگر این اتفاق در زمان طاغوت رخ می‌داد، قطعا برخورد دیگری با آن‌ها می‌شد و تا سر حد مرگ با این افراد و خانواده‌هایشان برخورد می‌کردند.

مهمترین بخش‌های گفت‌و‌گوی وی را می‌خوانید:

*جایگاه‌ها بسیاراهمیت دارد. یک موقعیتی است که فردی در جایگاه پدر است و آن پدر همواره نقش یکپارچگی و وحدت را دارد. رهبری پدر و بزرگ جامعه است و در عمل و در گفتار، همه مردم را به وحدت دعوت می‌کند و می‌گوید همه در ایران مقتدر هستیم و زیر پرچم جمهوری اسلامی هستیم. در این خانواده ممکن است بچه‌ها جایگاه پدر را درک نکنند و متاسفانه از روی حس کوچک بینی، حرف‌هایی بزنند که وحدت شکنی باشد.

*کاری که رهبری برای سیستان و بلوچستان انجام دادند، واقعا بی‌نظیر بود. اگر این اتفاق در زمان طاغوت رخ می‌داد، قطعا برخورد دیگری با آن‌ها می‌شد و تا سر حد مرگ با این افراد و خانواده‌هایشان برخورد می‌کردند. اما کشته‌شدگان اتفاقات سیستان و بلوچستان را شهید خواندن و آزاد کردن زندانیان و قوم بلوچ را برادر خواندن، کار بزرگی است. متاسفانه برخی مواقع بچه‌های این خانواده درک نمی‌کنند. ممکن است بچه یک خانواده‌ای دچار آسیب اجتماعی شود که خب کاری نمی‌شود کرد، بالاخره بچه آن خانواده است، لذا آن‌ها نیز باید متوجه باشند که همه ما اعضای یک خانواده‌ایم که باید گوش به فرمان پدر خانواده باشیم و مراقب رفتارهای کودکانه باشیم که وحدت را از بین نبرد.

*مولوی عبدالحمید قدرشناس نیست، مولوی باید شکرگزار این نعمت باشد و اگر شکرگزار باشد، خداوند نعمت‌های دیگر هم نصیب آن‌ها می‌کند، اما اگر مردم سیستان و بلوچستان و مولوی عبدالحمید قدردان نباشند، خداوند همین نعمت وحدت و انسجام را از آن‌ها می‌گیرد. ببینید چه خدمات ارزنده‌ای به سیستان و بلوچستان می‌شود. اتصال به شبکه گاز سراسری، انتقال آب عمان و ایجاد تصفیه‌خانه‌ها و ... خدمت بزرگ است. همه تلاش می‌کنند که ایران آباد شود.

*تریبون نماز جمعه، تریبون مقدسی است که باید صدای افتخار، وحدت و همدلی بیرون بیایید. نباید از این تریبون صدای تفرقه بیرون بیاید، هرکجا صدای تفرقه شنیده شود، شیطان در آنجا است. آقای مولوی که خودش را در جایگاه وعظ و خطابه و موعظه می‌داند، باید خودش هم عامل وحدت باشد، نه اینکه جلوی افراد یک نوع صحبت کند و پشت سرشان نوع دیگری، نشان از نفاق دارد. انسان مگر چقدر می‌تواند پنهان کاری کند؟ فعلا از تریبون آن‌ها صدای نفاق شنیده می‌شود نه وحدت.