از کجا بفهمیم کمبود ویتامین سی داریم؟

ویتامین ها به ترکیبات آلی گفته می شود که به مقدار کم موردنیاز بدن است و در متابولیسم ترکیبات مختلف نقش مهمی دارد. ویتامین ها برخلاف پروتئین ها، لیپیدها و کربوهیدرات ها انرژی زا نیستند، اما وجود آنها برای رشد طبیعی و پیشگیری از بیماری ها لازم است.

اکثر حیوانات به جز انسان، میمون، خوکچه هندی، ماهی ها و بلبل قادر به سنتز اسید اسکوربیک در بدن هستند و این سنتز در کبد انجام می شود. اما در بدن انسان ویتامین ها اغلب در بدن سنتز نمی شود، بلکه باید از طریق مواد غذایی تامین شود. چرا که انسان به علت نداشتن آنزیم های ضروری به منابع غذایی متکی است. در ادامه با اهمیت ویتامین C در سلامت بدن آشنا می شویم.

منابع غذایی ویتامین c

فرآورده های حیوانی، منابع چندان غنی برای ویتامین C نیستند و تنها جگر و شیر حاوی این ویتامین است. غنی ترین منابع گیاهی برای ویتامین C شامل گل کلم، اسفناج، کیوی، پرتقال و مرکبات دیگر، توت فرنگی و جعفری است، اما خوب است بدانیم در گیاهان ممکن است بسته به بخش های مختلف گیاه، مرحله رسیدن و فصل سال غلظت ویتامین C متفاوت باشد.

نقش ویتامین C در بدن

از جمله مهم ترین نقش های ویتامین C در بدن می توان به شرکت در تشکیل عاج دندان و استخوان های دراز و بهبود جذب کلسیم و آهن اشاره کرد. متعادل نگه داشتن دمای بدن با جلوگیری از یخ زدگی پاها در محیط های سرد، همچنین جلوگیری از برخی از کم خونی ها را می توان در ردیف دیگر مزایای مصرف این ویتامین برشمرد. جلوگیری از «آترواسکلروز» (ضخیم‌شدن و سفتی دیوارهٔ سرخ رگ) دیگر نقش این ویتامین در بدن است که با جلوگیری از اکسیداسیون کلسترول و کاهش رسوب آن در رگ ها، انتقال گروه سولفات از سولفات اسید اسکوربیک به کلسترول و جلوگیری از رها شدن چربی ها از ذخایر چربی صورت می گیرد.

ویتامین C و پیشگیری از سرطان

ویتامین C موجب کاهش رادیکال های آزاد اسیدهای چرب و ترکیبات دیگر می شود. چرا که رادیکال های آزاد به سلول ها و مواد وراثتی آن حمله می کند و باعث جهش و سرطانی شدن آن می شود و ویتامین C این فرآیند را کند می کند.

افزایش تولید موکوپلی ساکاریدها که از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند.

به وجود آوردن شرایط احیا در فرآورده های گوشتی، کاهش مصرف نیترات و در نتیجه کاهش تشکیل نیتروزآمین ها که ترکیباتی سرطان زا هستند.