درباره جایزه اسکار + تمام فیلم های ایرانی در اسکار + پوستر

عرشه آنلاین - دانش نامه :

جایزه‌های آکادمی اسکار  ، جایزه‌هایی برای شایستگی‌های هنری و فنی در صنعت فیلم هستند. این جایزه‌ها، به عنوان پرآوازه و نیک‌نام‌ترین جایزه‌ها در صنعت سرگرمی شناخته می‌شوند. این مراسم یکی از شاخص‌ترین مراسم‌های اهدای جوایز در جهان است و بزرگترین جایزه در زمینهٔ سینما می‌باشد و هر ساله در بیش از ۱۰۰ کشور جهان به‌صورت زنده پخش می‌شود. جایزهٔ اسکار یکی از نه جایزه از جایزه‌های آکادمی است. جایزه‌های آکادمی در بخش رسانه به عنوان قدیمی‌ترین مراسم اهدای جوایز به‌شمار رفته و جوایزی همچون جایزه گرمی (برای موسیقی)، جایزه امی (برای تلویزیون) و جایزه تونی (برای تئاتر) پس از آن شکل گرفتند. آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک توسط لویی بی میر مدیر استودیو مترو گلدوین مایر ایجاد شد.

نخستین مراسم اسکار در روز پنجشنبه، ۱۶ مه ۱۹۲۹ در هتل روزولت در هالیوود، کالیفرنیا برگزار شد. جوایز آکادمی برای اولین بار در سال ۱۹۳۰ در رادیو و در سال ۱۹۵۳ برای اولین بار در تلویزیون پخش شد. واپسین دوره جوایز آکادمی، نود و سومین دوره جوایز اسکار در سالن تئاتر دالبی هالیوود، لس آنجلس برگزار شد.

نخستین مراسم اسکار در ۱۶ می ۱۹۲۹ در مراسم شام خصوصی در هتل روزولت هالیوود با حضور حدود ۲۷۰ تماشاگر برگزار شد. بهای بلیت مراسم بعدی که در هتل میفر برگزار شد که ۵ دلار بود. ۱۵ تندیس کوچک به بازیگران، کارگردانان و دیگر عوامل صنعت فیلم‌سازی آن زمان برای گرامی داشت فعالیتشان طی سال‌های ۱۹۲۷–۱۹۲۸ اهدا شد. اسامی برنده‌ها از سه ماه قبل اعلام می‌شد که این رویه در دومین مراسم اسکار در سال ۱۹۳۰ تغییر کرد. از آن زمان و در ۱۰ سال نخست نتایج برای انتشار عمومی در ساعت ۱۱ شب برگزاری مراسم به روزنامه‌ها داده می‌شد. این شیوه تا زمانی که لس آنجلس تایمز نام برنده‌ها را پیش از شروع مراسم اعلام کند ادامه یافت. در نتیجه آن، آکادمی از سال ۱۹۴۱ اسامی برندگان را در نامه‌ای مهر و موم شده اعلام می‌کرد و مراسم از تئاتر کداک پخش می‌شد.

نخستین برندهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد امیل یانینگز بود که به دلیل نقش‌آفرینی در فیلم‌های آخرین فرمان و راهی که همه می‌روند اسکار را از آن خود کرد. امیل پیش از مراسم به اروپا بازمی‌گشت از این رو آکادمی با اهدای زودتر جایزه به او موافقت کرد. این موضوع او را نخستین برنده جایزه اسکار در تاریخ کرد.

فیلم بو ژست محصول سال ۱۹۳۹ تنها فیلم غیر مستندی است که چهار برنده اسکار بهترین بازیگر یعنی گری کوپر، ری میلند، سوزان هیوارد و برودریک کرافورد را در نقش‌های اصلی در اختیار داشت.

در مراسم بیست و نهم که در ۲۷ مارس ۱۹۵۷ برگزار شد بخش انتخاب بهترین فیلم خارجی زبان نیز ایجاد گردید. از سال ۱۹۷۲ تصمیم گرفته شد که مراسم اهدای جوایز با جایزه بهترین فیلم به پایان برسد. در مراسم هفتاد و چهارم که در سال ۲۰۰۲ برگزار شد، برای اولین بار جایزه اسکار بهترین پویانمایی نیز اضافه گردید و اهدا شد.

نخستین فیلمی که از سوی ایران برای رقابت در اسکار ارائه شد فیلم دایره مینا اثر داریوش مهرجویی بود که در ۱۹۷۷ به آکادمی علوم و هنرهای سینما ارائه شد اما در میان پنج کاندیدای نهایی جایی نداشت. بعد از این دوره ایران تا ۱۹۹۴ فیلم دیگری به اسکار نفرستاد.

در ۱۹۹۴ ایران زیر درختان زیتون اثر عباس کیارستمی را به اسکار فرستاد و از این سال تا به امروز به جز یک وقفه یک ساله در ۲۰۱۲ هر سال یک فیلم به اسکار فرستاده‌است.

نخستین فیلم ایرانی که به فهرست پنج کاندید نهایی رسید فیلم بچه‌های آسمان اثر مجید مجیدی بود که در ۱۹۹۸ نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم خارجی شد اما در نهایت جایزه را به فیلم زندگی زیباست اثر روبرتو بنینی از ایتالیا باخت.

در ۲۰۱۱ فیلم جدایی نادر از سیمین اثر اصغر فرهادی تبدیل به دومین فیلم ایرانی شد که توانست در میان پنج کاندید نهایی جا بگیرد و در نهایت برنده جایزه اسکار نیز شد.

در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۲ ایران فیلم یه حبه قند اثر رضا میرکریمی را به عنوان نماینده‌اش به اسکار معرفی کرد اما در همان زمان رئیس بنیاد سینمایی فارابی به دلیل پخش ویدئو بی‌گناهی مسلمانان در   وب‌سایت یوتیوب درخواست بایکوت کردن اسکار را کرد و با تأیید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران در آن سال فیلمی به اسکار نفرستاد. سومین و تا به امروز آخرین فیلم ایرانی که به فهرست پنج کاندیدای نهایی راه یافته‌است

فیلم فروشنده دیگر اثر اصغر فرهادی است که توانست در ۲۰۱۶ دومین اسکار برای فرهادی و ایران را به دست آورد.

فیلم خورشید اثر مجید مجیدی  در ۲۰۲۰ به اسکار ارسال شد .

قهرمان فیلم اصغر فرهادی آخرین فیلم ایرانی است که برای رقابت در جایزه اسکار بهترین فیلم بین‌المللی ارسال شده‌است.