دوراهی واکسن | شما به تزریق واکسن کودکان و نوجوانان رضایت می‌دهید؟

زهرا چوپانکاره :در ماه مه (خرداد) بحث در آلمان داغ شده بود: آیا واکسیناسیون کودکان و جوانان در برابر کرونا باید انجام شود؟ مجوزهای اضطراری تزریق به گروه سنی 12 تا 18 سال برای واکسن فایزر و بعدتر مدرنا از راه رسیده بودند و حالا در جوامع غربی که با وجود واکسیناسیون گسترده هنوز باید بخش‌های گسترده‌ای از مردم را قانع می‌کردند که برای رسیدن به ایمنی جمعی باید به روند واکسیناسیون اعتماد کنند، ناگهان موضوع واکسن کودکان هم به میان آمده بود. همان زمان دویچه ووله نوشت: «رودیگر فون کریز از اعضای کمیسیون دایمی واکسیناسیون آلمان در پاسخ به این سوال رادیوی آلمان (دویچلندفونک) که آیا خطر بیماری بیشتر از عوارض جانبی احتمالی واکسیناسیون نیست؟ گفت این واکسن «آب نبات» نیست که بین کودکان پخش کنیم بلکه یک عمل پزشکی بر بدن آنها است.» اما در همان گزارش اشاره شده بود که میزان موافقان علمی واکسیناسیون کودکان و نوجوانان در مجامع علمی عدد قابل توجهی است. کسانی که فکر می‌کنند کرونا اگر هم تاثیر حاد ناگهانی بر روی کودکان نداشته باشد به صورت عوارض جانبی بلندمدت خودش را در آنها بروز می‌دهد. در همان گزارش به نقل از آلنا بویکس، رییس شورای اتیک (اخلاق) آلمان آمده بود: «مهم‌ترین استدلال برای واکسیناسیون افراد ۱۲ تا ۱۵ سال این است که آنها نیز می‌خواهند و حق دارند که از خود در برابر بیماری کرونا محافظت کنند.» چند روز قبل شرکت فایزر درخواست مجوز اضطراری‌اش را برای واکسن کودکان 5 تا 11 سال به سازمان غذا و داروی امریکا ارایه کرد. این یعنی گام دیگری به سوی واکسیناسیون جمعی حتی در میان کودکان زیر 12 سال. گام‌هایی که ممکن است جدی‌تر هم بشوند. تاکنون رضایت والدین یکی از شروط مهم برای واکسیناسیون کودکان بوده است اما حدود 10 روز پیش روزنامه واشنگتن‌پست گزارش داد که بنا بر تازه‌ترین اعلام فرمانداری کالیفرنیا، به محض صدور مجوز دایمی (و نه اضطراری) واکسن‌های موجود در این کشور از سوی سازمان غذا و دارو، تمامی دانش‌آموزانی که می‌خواهند به صورت حضوری در کلاس‌های درس شرکت کنند، ملزم به تزریق واکسن خواهند بود. در ایران آموزش و پرورش در اواخر شهریور ماه اعلام کرد: «رضایت والدین از شروط تزریق واکسن به گروه سنی زیر 18 سال است.» حالا با ورود واکسن‌های بیشتر و شروع اعلام گروه‌های سنی دانش‌آموزی برای دریافت واکسن این انتخابی است که پیش روی والدین و سرپرستان کودکان و دانش‌آموزان ایرانی قرار گرفته است: آیا واکسیناسیون کودکان و جوانان در برابر کرونا باید انجام شود؟ مادر ابوالفضل از طرفداران تزریق واکسن است اما اینکه دلش می‌خواهد فرزند دبیرستانی‌اش زودتر واکسن تزریق کند یک مساله است و اینکه پس از تزریق واکسن بتواند به مدرسه برگردد یا نه مساله‌ای دیگر: «اگر به خود من باشد دلم می‌خواهد که مدرسه حضوری باشد. اما اگر این بیماری کنترل نشود و کسی بخواهد رعایت نکند، نه اصلا دوست ندارم.» تجربه تلخی از این رعایت نکردن‌ها و نگفتن‌ها داشته: «در آن چند روز اول محرم یک بنده خدایی کرونا داشت و اصلا رعایت نکرد و هیچ‌کس هم نمی‌دانست. بعدا از دهان خود این پسر در رفت که هم من و هم پدرم کرونا داشتیم. پسرم روز عاشورا کرونا گرفت و همه خانواده‌مان گرفتند و ریه‌های من درگیر شد. در این شرایط اگر مدارس باز نشوند خیلی بهتر است.» اگر سایر دانش‌آموزان هم واکسن بزنند خیالش راحت می‌شود: «به نظرتان واکسن زدن به تنهایی کافی است؟ این‌طوری نیست که واکسن بزنند و بگوییم تمام شد؛ حجم (نفرات) کلاس‌ها باید کم شود، هواکش مناسب در کلاس داشته باشند. همه آن مسائل بهداشتی که می‌گویند باید رعایت شود وگرنه فقط یک واکسن خالی چه فایده‌ای دارد؟» پسرش کلاس یازدهم است و منتظرند تا کمی فاصله میان درگیری‌اش با بیماری ایجاد شود تا بتواند واکسن بزند. ابوالفضل خودش هم می‌گوید فقط نمی‌تواند به واکسن زدن برای بازگشت به مدرسه اطمینان کند چون شاهد بوده که آشنایان واکسن‌زده‌شان هم بعد از تزریق مبتلا شده‌اند و حتی موارد فوت هم داشته‌اند. برای همین است که او هم مانند مادرش تاکید دارد که از انبوه دانش‌آموزان در کلاس‌های درس هم باید کاسته شود. در عین حال در این دو سال حس کرده است که جای خالی حضور واقعی معلم در درس‌هایی مثل ریاضی و فیزیک چقدر پررنگ بوده: «به نظرم اینکه هر کی دلش خواست بزند و هر که خواست واکسن نزند راه درستی نیست. همه بچه‌ها باید واکسن بزنند.»