کشف جدید ناسا از یک دریاچه باستانی در مریخ

مریخ‌نورد استقامت ناسا جوان‌ترین نمونه‌های سنگی از دهانه جزرو را جمع‌آوری کرده است.

به گزارش عرشه آنلاین، در ویدئوی جدیدی از مریخ‌نورد استقامت ناسا، می‌بینیم که توانسته جوان‌ترین نمونه سنگ‌ها تا کنون را از بستر دریاچه باستانی اکنون خشک‌شده، به نام دهانه جزرو جمع‌آوری کند.

مریخ‌نورد استقامت از ۲۱ فوریه ۲۰۲۳ که روی سیاره سرخ فرود آمد، در حال بررسی و جمع‌آوری نمونه از دهانه جزرو است. استقامت تا نوامبر ۲۰۲۳، ۲۳ نمونه سنگ از مریخ جمع‌آوری کرده و در لوله‌هایی مهر و موم شده نگه داشته است. دانشمندان امیدوارند که این نمونه‌ها را بتوان در پروژه بازگشت از مریخ، به زمین رساند.

این ویدیو بینندگان را با بیست و یکمین نمونه جمع‌آوری شده توسط استقامت به نام «Pilot Mountain» آشنا می‌کند، که تیم ناسا معتقد است که می‌تواند به نسبت عمر مریخ، جوان‌ترین نمونه‌ از سیاره سرخ باشد که تاکنون جمع‌آوری کرده است.

سامانتا گویزد، زمین‌شناس و اپراتور علمی استقامت در این ویدئو می‌گوید: «این سنگ مورد علاقه من است، چرا که فکر می‌کنیم ‌از جوانترین مواد حفظ شده در دهانه غربی جزرو است. مقایسه سنگ‌های دوره‌های مختلف بسیار مهم است، زیرا مریخ نیز مانند زمین در طول زمان تکامل یافته و تغییر کرده است. بنابراین، با به دست آوردن یکی از جوان‌ترین نمونه‌ها در دهانه جزرو، می‌توانیم ببینیم که چگونه چیزها در این سیاره تغییر کرده‌اند.»

در ویدئوی ناسا، استیون شولز، اپراتور سیستم‌های استقامت توضیح می‌دهد که حتی زمانی که عملیات اکتشاف مریخ‌نورد در مراحل برنامه‌ریزی خود بود، اپراتورهای آن مشتاق بودند تا مقداری مواد جوان‌تر را جمع‌آوری کنند تا بتوانند تاریخ زمین‌شناسی سیاره سرخ را بررسی کنند.

شولز می‌گوید: «ما می‌خواستیم نمونه‌گیری را در مکانی به نام «Fall River Pass» انجام دهیم. اما هلیکوپتر نبوغ، به طور اتفاقی تصاویر جالبی از این منطقه نشانمان داد و به خاطر این تصاویر، تصمیم گرفتیم درباره دهانه جزرو تحقیق کنیم.»

نمونه‌هایی از این دست، پس از بازگشت به زمین، می‌تواند اسرار زمین‌شناسی مریخ را فاش کنند و به درک چگونگی تبدیل آن از سیاره‌ای مملو از آب به چشم‌انداز خشک امروز کمک کند. این نمونه‌ها همچنین می‌توانند حاوی رگه‌هایی از حیات میکروبی باستانی باشند که زمانی در مریخ وجود داشته است (اگر واقعا وجود داشته باشد) و این دلیل اهمیت زیاد بازگشت آن‌ها به زمین برای ناسا و دانشمندان سراسر جهان است.