چند عدد و رقمِ عجیب که ایرانی‌ها را شوکه می‌کند

​هنگامی که مصوبه خلق‌الساعه افزایش سن بازنشستگی اعلام شد، بسیاری دچار شوک شدند که چگونه می‌شود به این راحتی با سرنوشت جامعه و مردم و حقوق آنان بازی کرد؟ شاید برخی متوجه معنای دقیق این مصوبه نشوند. برای فهم موضوع با عدد و رقم توضیح داده می‌شود. اگر سی سال پیش کسی مبلغ معینی را در یک شرکت سرمایه‌گذاری یا بانک قرار می‌داد، با فرض سود خالص ۷‌درصد که سود متعارفی است، امروز باید حدود ۶/۷ برابر آن را به او بپردازند؛ البته، با فرض حذف اثرات تورم. به عبارت دیگر، کسی که سی سال پیش مثلاً یک میلیون حقوق می‌گرفته که ۳۰درصد آن را برای بیمه می‌پرداخته، ارزش مبلغ سهم بیمه پرداختی اکنون ۳/۲میلیون تومان است

کسی که ۳۰سال این بیمه را پرداخته است، حالا می‌خواهند به او بگویند که باید مدت بیشتری یعنی ۳۵ یا ۴۲سال بیمه بپردازی. ارزش پول او با احتساب ۳۵ یا ۴۲سال به ترتیب برابر است با ۲/۳سال و ۱/۵برابر. به‌علاوه، اگر بازنشستگی به جای ۳۰سال به ۳۵ و ۴۲سال برسد، دریافت حقوق بازنشستگی نیز به همین میزان کم می‌شود، مثلاً اگر الان پس از سی سال بازنشسته شدن می‌توانیم ۲۰سال حقوق بازنشستگی بگیریم، در صورت ۳۵سال پرداخت، به ۱۵سال و در صورت ۴۲سال به ۸سال دریافت حقوق بازنشستگی کاهش می‌یابد. قبلاً ۳۰سال پرداخت می‌کردیم و ۲۰سال دریافت، الان باید ۳۵ و ۴۲سال پرداخت کنیم و ۱۵ یا ۸ سال دریافت کنیم. آن که چنین قانونی را تصویب می‌کند، اصلاً متوجه ابعاد وحشتناک این تفاوت‌ها می‌شود؟ اگر متوجه نمی‌شود که واویلا و اگر می‌داند چه کار می‌کند؟ این یک اجحاف آشکار علیه کارگران بیمه‌پرداز است. اگر این پول را بدهند به بیمه‌های خصوصی به مراتب پول‌های بسیار بهتری را در زمان بسیار بیشتری در بازنشستگی دریافت خواهند کرد.

فارغ از بحث و محاسبات اقتصادی که ظلمی آشکار است، به لحاظ اجتماعی نیز این مصوبه تبعات فراوانی برای جامعه دارد. جامعه ایران حتی نمی‌تواند متقاضیان فعلی شغل را پاسخگو باشد، حالا می‌خواهد طول‌مدت اشتغال را افزایش دهد، یعنی جا را برای متقاضیان شغل تنگ‌تر می‌کنند. به‌علاوه، یکی از دلایل بیمه بازنشستگی، کوشش برای این است که افراد با پس‌انداز خود بتوانند زودتر از کار فارغ شوند و زندگی دیگری را آغاز کرده و از آن لذت ببرند. اگر قرار باشد تا زمان نزدیک به فوت کار کنند، این امر انگیزه پرداخت بیمه را از میان می‌برد. در این صورت، چرا اجبار به پرداخت بیمه می‌کنید؟ آیا بهتر نیست در اختیار مردم باشد و خودشان به شرکت‌هایی که می‌خواهند روی آورند و با پرداخت بیمه متناسب درمان و بازنشستگی خود را تامین کنند؟ در مجموع، آنان که با شعار علیه «نئولیبرالیسم» آمده بودند، امروز مصوباتی را علیه مردم می‌گذرانند که روح طرفداران نئولیبرالیسم هم خواب آنها را نمی‌دید