برخی از روانشناسان ریشه بدرفتاری‌ها یا بدجنسی‌های فضای مجازی را در اعماق روان انسان جستجو می‌کنند.
عرشه آنلاین: مارکمن می‌گوید: عوامل بسیار زیادی دست به دست هم می‌دهند تا اینگونه در صفحات مربوط به نظرات مردم در اینترنت اینگونه شاهد بی‌ادبی و پرخاشگری باشیم. اول از همه، نظردهندگان تقریبا ناشناس هستند و برای بی‌ادبی و بدرفتاری‌های خود مجبور به پاسخگویی نیستند.
دوم اینکه، اهداف فحاشی‌هایشان از آن‌ها دور هستند و در برابر چشم‌هایشان قرار ندارند. معمولا مردم راحت‌تر می‌توانند مخاطبی را که از آن‌ها دور است به باد انتقاد بگیرند و در مورد آن‌ها ناعادلانه قضاوت کنند. این کار وقتی شنونده حاضر است و در مقابل او نشسته‌اند به این سادگی نیست.
مثلا در یک بررسی مشخص شد شرکت‌کنندگان در مورد شرکت‌کننده‌ای که نزدیک‌شان هست کمتر احتمال دارد نظری منفی ارائه دهند تا کسی که از آن‌ها دورتر ایستاده است.
سوم اینکه، افراد موقع نوشتن به‌مراتب راحت‌تر از زمان گفتگوی رودررو می‌توانند احساسات منفی خود را بروز دهند و از آنجایی‌که بخش گفتمان در فضای مجازی گفتاری نیست و در لحظه رخ نمی‌دهد، نظردهندگان می‌توانند تک‌گویی‌هایی طولانی داشته باشند و دیدگاه‌های افراطی خود را بنویسند.
وقتی با فرد یا افرادی رودررو در حال گفتگو باشید نمی‌توانید تک‌گویی کنید و حتی اگر فردی پرحرف، پرخاشگر یا عصبانی باشید، مجبور هستید به صحبت‌های طرف مقابل‌تان هم گوش کنید و بنابراین باید آرام و صبور بمانید تا حرف‌های دیگران را هم بشنوید.
برخی از روانشناسان هم ریشه بدرفتاری‌ها یا بدجنسی‌های فضای مجازی را در اعماق روان انسان جستجو می‌کنند. بیشتر ارتباطات غیرکلامی، متشکل از زبان بدن، تماس چشمی، لحن صدا و گفتار و الگو‌های زبانی است. در فضای مجازی، ذهن‌مان بدون این علایم غیرکلامی که به ما در پردازش و طبقه‌بندی اطلاعات کمک می‌کند، در مرتب کردن اطلاعات دریافتی نامطمئن است.
سپس به‌لطف ویژگی جنگ یا گریز که از دوران ماقبل تاریخ برایمان باقی مانده است و عدم اطمینان در برابر قصد و نیت دیگران معمولا واکنش منفی از خود بروز می‌دهیم.
انتهای پیام/
