کدام کارت شبکه مناسب سرور ما است؟

انتخاب کارت شبکه مناسب برای سرور، نقشی حیاتی در تضمین پویایی و ثبات شبکه شما ایفا می‌کند. اما با تنوع گسترده کارت‌های شبکه در بازار، انتخاب ایده‌آل‌ترین گزینه می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

کارت شبکه از مولفه‌های مختلفی مثل پردازنده، کانکتور، حافظه، باس، مک آدرس در EEPROM، براکت، جامبر و نشانگر LED تشکیل شده است. به طور معمول، سرورها مجهز به تراشه شبکه پیش‌فرض هستند که جوابگوی نیازهای عادی است، اما در صورتی که نیاز به پهنای باند بیشتری باشد، امکان استفاده از کارت شبکه به شکل جداگانه وجود دارد. به طور کلی، انواع کارت شبکه سرور را می‌توانیم در سه گروه اصلی اصلی کارت شبکه onboard، کارت شبکه FLR و کارت شبکه PCIe تقسیم کنیم.

امکان نصب کارت‌های شبکه روی سرورهای اچ پی به دو روش وجود دارد. روش اول، نصب روی رایزر سرور یا پورت‌های PCIe رایج است. روش دیگر نصب روی اسلات FLR است. این روش قابل استفاده در سرور پرولیانت است. این مدل از کارت‌ها تحت عنوان کارت شبکه FLR شناخته می‌شوند. علاوه بر این، کارت‌های سری FLB نیز وجود دارد که امکان استفاده از آن‌ها روی سرورهای تیغه‌ای وجود دارد. نکته مهمی که قبل از خرید کارت شبکه سرور باید به آن دقت کنید این است که آیا سرور اسلات خالی دارد و همچنین اسلات روی سرور از چه نوعی است، PCIe یاFLR . در ادامه مقاله همراه ما باشید تا بتوانید بهترین کارت شبکه سرور را متناسب با نیازتان انتخاب کنید.

کارت های شبکه onboard

کارت شبکه Onboard نوع خاصی از کارت‌های شبکه است که روی مادربرد سرور قرار دارد و ارزان‌ترین نوع کارت شبکه است. این کارت‌های شبکه برای پاسخ‌گویی به نیازهای کسب‌وکارهایی که نیازی به شبکه‌های چندگیگابیتی ندارند، طراحی شده‌است.

کارت شبکه سرور آنبورد به دلیل برخی ویژگی‌های خاص معروف هستند که از مهم‌ترین آن‌ها عدم نیاز به نصب، عدم اشغال اسلات‌های PCIe و ... است. اما در مقابل معایبی نیز دارند. آن‌ها عملکرد کمتری نسبت به کارت‌های شبکه PCIe یا FC دارند، قابل ارتقا نیستند و اگر مادربرد شما خراب شود، کارت شبکه نیز خراب می‌شود.

اگر به دنبال یک راه‌حل مقرون به صرفه و آسان برای اتصال سرور به شبکه هستید، کارت شبکه آنبورد یک گزینه خوب است. با این حال، اگر به عملکرد بالا هستید یا می‌خواهید کارت شبکه خود را در آینده ارتقا دهید، باید یک کارت شبکه PCIe یا FC را انتخاب کنید.

کارت های شبکه FLR

FlexibleLOM استانداردی برای کارت‌های رابط شبکه اچ‌پی است که در سرورهای پرولیانت و رکمونت سرورها استفاده می‌شود. FlexibleLOM مخفف Flexible LAN-on-Motherboard است و به نوع خاصی از رابط‌ها اشاره دارد که اجازه می‌دهد متناسب با نیازها و سروری که خریداری کرده‌اید، کارت مناسب را انتخاب کنید. به بیان دقیق‌تر، فناوری فوق اجازه می‌دهد کارت شبکه‌ای متناسب با نیازهای کاری را انتخاب کنید. فناوری FlexibleLOM مزایای مختلفی همچون عدم اشغال اسلات PCI، کاهش مصرف انرژی و افزایش عملکرد را ارائه می‌کند.

با استفاده از فناوری مذکور به جای کارت رابط شبکه جداگانه، اسلات‌های PCI برای کاربردهای دیگری حفظ می‌شوند. امروزه آداپتورهای FlexibleLOM انواع مختلفی مثل FLR مخفف (FlexibleLOM Rack)، FLB مخفف (FlexibleLOM Blade) و FLF مخفف (FlexibleLOM Fabric) دارند و از پروتکل‌های مختلف مثل اترنت، iSCSI، FCoE و InfiniBand پشتیبانی می‌کنند. از طریق لینک https://falnic.com/shop/server-nics  می‌توانید برای خرید کارت شبکه سرور اقدام کنید.

نکته‌ای که باید در این زمینه به آن اشاره داشته باشید مفهوم LOM است. LOM نوعی آداپتور شبکه تعبیه شده در مادربرد سرور است که امکان تعویض آن با مدل‌های مختلف وجود دارد. LOM مخفف LAN on Motherboard به معنای کارت رابط شبکه (NIC) روی برد سرور است که به شکل یکپارچه روی آن قرار گرفته و نیازی به اسلات PCI جداگانه ندارد.

لازم به توضیح است که اچ‌پی‌ائی با هدف استفاده بهینه از فضای داخلی سرور، تصمیم گرفت نوع خاصی از کارت داخلی یا LOM طراحی کند و به کارشناسان شبکه اجازه دهد از میان فناوری‌های رایج گزینه موردنظر خود را انتخاب کنند. همچنین، به این نکته توجه داشته باشید که LOM و FlexibleROM دو مفهوم متفاوت هستند. تفاوت اصلی فناوری‌های مذکور در این است که LOM روی برد سرور یکپارچه شده و نیازی به اسلات PCI جداگانه ندارد، اما FlexibleLOM فناوری است که قابلیت سفارشی‌سازی آداپتور شبکه را در اختیار سازمان‌ها قرار می‌دهد و امکان جایگزینی مدل‌های مختلف را فراهم می‌کند که برای این منظور امکان استفاده از طریق یک کانکتور لبه مخصوص به برد سیستم وجود دارد.

آداپتور LOM از طریق فناوری توسعه یافته FlexibleLOM به کاربران اجازه می‌دهد سرور را مطابق با نیازها سفارشی‌سازی کنند و از میان پروتکل‌های شبکه و سرعت‌های مختلف مانند اترنت 1 گیگابیتی، اترنت 10 گیگابیتی یا 25 گیگابیتی یکی را انتخاب کنند. کارشناسان شبکه از طریق آداپتور LOM می‌توانند بدون تغییر مادربرد یا شاسی آن را ارتقا دهند و به این شکل از شبکه‌های با سرعت بالا پشتیبانی کنند.

کارت های شبکه PCIe

کارت شبکه PCIe در اسلات PCIe مادربرد سرور نصب می‌شود. این نوع کارت شبکه گران‌تر از کارت شبکه آنبورد است، اما عملکرد بهتری را ارائه می دهد. مزایای کارت‌های شبکه PCIe عبارتند از:

• عملکرد بهتر نسبت به کارت‌های شبکه آنبورد
• قابل ارتقا و تعویض
• موجود در طیف وسیعی از سرعت‌ها و پیکربندی‌های پورت

با این‌حال، معایب خاص خود را نیز دارند که بسته به مدلی که خریداری می‌شود، قیمت بالایی دارند و اسلات PCIe را اشغال می‌کنند.

اگر به دنبال عملکرد بالایی هستید، کارت شبکه PCIe پاسخ‌گوی نیازهای شماست. در صورتی که قصد انتخاب کارت شبکه PCIe را دارید به چند نکته دقت کنید. مطمئن شوید که کارت شبکه با مادربرد سرور سازگار است. قبل از خرید کارت شبکه، بررسی کنید که آیا با اهداف تجاریش شما سازگار است. دقت کنید در برخی موارد، کارت‌های شبکه با راه‌حل‌هایی مثل هایپروایزرهای مجازی سازگاری ندارند و از آن‌ها پشتیبانی نمی‌کنند. به چه مقدار پهنای باند شبکه نیاز دارید و چقدر می خواهید برای کارت شبکه هزینه کنید؟

هنگامی که صحبت از انواع کارت شبکه قابل نصب روی سرور به میان می‌آید، ما دو نوع اصلی در اختیار داریم. نوع اول، کارت شبکه فیبر(Fiber) است. این نوع کارت‌های شبکه از فیبر نوری پشتیبانی می‌کنند و امکان برقراری ارتباط میان استوریج و سرور با سرعت بالا را امکان‌پذیر می‌کنند. ارتباط میان این کارت و تجهیزات دیگر نیز با استفاده از ماژول SFP انجام می‌شود که فرآیند تبدیل سیگنال‌های دیجیتال را بر عهده دارد. درگاه اتصال این نوع کارت‌ها با کارت‌های شبکه اترنت تفاوت دارد و تنها امکان برقراری ارتباط از طریق فیبرهای نوری را انجام می‌دهد. این نوع کارت شبکه نسبت به مدل‌های دیگر قیمت بیشتری دارد و البته ساختار پیچیده‌تری نیز دارد. به طور معمول، کارت فیبر نوری در مصارف خانگی استفاده نمی‌شود و عمدتا در سازمان‌هایی که نیازمند ارسال اطلاعات با سرعت بالا هستند کاربرد دارد.

نوع دوم کارت شبکه اترنت (ethernet) است. این نوع کارت شبکه با هدف ارسال و دریافت داده‌ها مورد استفاده قرار می گیرد. کارت‌های شبکه اترنت تحت عنوان کارت‌های سیمی (Wired) نیز شناخته می‌شوند و تنها از پورت RJ-45 استفاده می‌کنند.