مکان‌هایی در تبریز که حتما باید از آن دیدن کنید+عکس

در اطراف تبریز نیز مکان‌های دیدنی متعددی وجود دارد. منطقه کوهستانی آذربایجان جنوبی مناظر خیره کننده و سفرهای عالی را در میان قلعه‌ها، مسیرهای صخره‌ای و روستاهای دورافتاده ارائه می‌دهد.

ارگ علیشاه

نقاط دیدنی تبریز۲

ارگ علیشاه که به ارگ تبریز نیز معروف است، بقایای قلعه‌ای است که در دوره ایلخانان ساخته شده است. در حال حاضر در مرکز شهر تبریز قرار دارد. مورخان بر این باورند که از آن به عنوان یک قلعه نظامی استفاده می‌شده است، اما روحانیون ادعا می‌کنند که این بنا در ابتدا به عنوان یک مسجد در روزهای اولیه استفاده می‌شد. پس از انقلاب بخش‌های زیادی از بنا توسط روحانیون تخریب شد تا مکان جدیدی برای نماز جمعه تبریز آماده شود. این سازه امروزه ۲۸ متر ارتفاع دارد و همچنان به عنوان بخشی از فضای اقامه نماز جمعه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خانه مشروطه

نقاط دیدنی تبریز۴

مشروطه خانه‌ای است که داستان انقلاب مشروطیت ایران در اوایل قرن بیستم را به تصویر می‌کشد، تبریز محل بلند قیام بود. کاملا مستند و به خوبی نگهداری شده است، اگرچه ترجمه‌های انگلیسی کمی در دسترس است. این عمارت در کنار بازار بزرگ تبریز، در خیابان مطهری قرار دارد و در سالهای منتهی به مشروطه و پس از آن، محل تجمع رهبران، فعالان و هواداران نهضت از جمله آنها بوده است. ستارخان، باقرخان و حاجی میرزا آقافرشی. بنای دو طبقه در سال ۱۸۶۸ توسط حاج ولی معمار تبریزی ساخته شد. اتاق‌ها و سالن‌های متعددی دارد. زیباترین قسمت‌های خانه، نورگیر و راهرویی است که با شیشه‌ها و آینه‌های رنگارنگ تزئین شده است.

کندوان

نقاط دیدنی تبریز۳

کندوان روستای تروگلودی در فاصله ۲ ساعتی از تبریز قرار دارد. محلی عالی برای کشف زیبایی‌های عجیب این مکان و زندگی روزمره یک روستای ایرانی، در میان حیواناتی مانند گوسفند، الاغ، مرغ و گربه و.... زنان با چادرهای چاپی و رنگی می‌توانند به بیرون بروند و بچه‌ها در اطراف مشغول بازی هستند.

اگر می خواهید از روستا بالا بروید، کفش پیاده روی مقاوم اجباری است. روستای کندوان که نمونه‌ای زنده از سازگاری انسان با محیط‌های طبیعی غیرعادی است، در ۵۰ کیلومتری جنوب تبریز، اسکو، در دامنه شمالی دره‌ای در دامنه‌های کوه سهند قرار دارد.

رودخانه‌ای که از قله‌های سهند سرچشمه می‌گیرد از میان دره می‌گذرد. در شمال این رودخانه تعدادی چشمه طبیعی وجود دارد که به گفته اهالی از آب آن به طور سنتی برای درمان سنگ کلیه استفاده می‌شده است. ساختار فیزیکی روستا مانند تصاویری از افسانه‌ها به نظر می‌رسد.

مخروط‌های طبیعی که در یک منطقه وسیع پراکنده شده‌اند، به عنوان محل سکونت انسان بر روی صخره‌هایی عمل می‌کنند که به نظر می‌رسد خودشان کار مجسمه سازان خاصی بوده‌اند. جاده تبریز از میان این اثر هنری طبیعی می‌گذرد.

با نزدیک‌تر شدن به خانه‌ها، بازدیدکننده متوجه می‌شود که خانواده‌های بزرگی در دو یا سه تا از این مخروط‌های توخالی به هم پیوسته با ویژگی‌هایی مانند دهانه‌های روی سطح آن‌ها که نقش پنجره‌های واقعی را بازی می‌کنند، زندگی می‌کنند. پایین‌ترین مخروط‌ها به عنوان اصطبل و مخروط‌های بالا به عنوان محل زندگی استفاده می‌شود.

فضای داخلی خانه‌ها که معمولا به یک نشیمن و یک اتاق خواب تقسیم می‌شوند، کم نور هستند. اما روستاییان به آن عادت کرده‌اند. راهروهای متصل به هم بسیار باریک هستند.

از بیرون، خانه‌ها آنقدر شبیه به یکدیگر به نظر می‌رسند که ممکن است به راحتی در روستا گم شوید. مسیرها و پله‌های شیب‌دار از قطعات سنگ برای حیوانات و همچنین انسان ساخته شده است. همانطور که در داستان‌ها می‌گویند، اولین افرادی که در اینجا ساکن شدند، سربازانی بودند که نزدیک به ۸۰۰ سال پیش در عملیات نظامی شرکت داشتند که به طور اتفاقی مخروط‌ها را پیدا کردند و از آنها به عنوان استتار و اسکان موقت خود استفاده کردند. اما در بین باستان شناسان آن را مربوط به دوران پیش از اسلام می‌دانند.