صوت| چشم در چشم | خرده روایتی هایی از مراقبین امتحان ها

مریم طالشی روزنامه نگار در مجله عرشه  روایتی نوشته  با عنوان چشم در چشم که خرده روایتی هایی از مراقبین امتحان ها است . این روایت را با صدای خود او بشنوید 

در ابتدای گزارش بخوانید:  بار اول که در اتاق تنها شدم، اولین حسی که سراغم آمد، ترس بود. 20، 30 جفت چشم یکهو دوخته شد به من و من تنها بودم و آن‌ها همه با هم. متاع باارزشی را که توی بغلم بود، سفت به خودم چسباندم؛ سفت­تر. انگار که کودکی باشد در خطر و من تنها حامی­اش در مقابل چشم­های درانده‌شده و دست­هایی که مترصد فرصتی بودند برای قاپ زدن. سینه­ام درد گرفته بود و دستم که در اثر تکانی مختصر، خواب‌رفتگی­اش به گزگزی آزاردهنده تبدیل می­شد، مرا بیشتر از قبل مستاصل می­کرد.صداهایی که از بلندگوی کلاس پخش می­شد، در آن لحظات برایم نامفهوم بود. بلندگو چیز مزاحمی بود و آدم را بیشتر هول می­کرد. نمی­دانم چه اصراری بود به آن همه دنگ و فنگ برای یک امتحان ثلث دوم.

ادامه این روایت را در مجله عرشه بخوانید (مجله عرشه را از اینجا تهیه کنید )