این دسته از زنان طلاق‌دادنی نیستند!
بر اساس فقه اسلام و قانون مدنی، طلاق یک عمل تشریفاتی است. یعنی قانون‌گذار برای طلاق شرایطی را پیش‌بینی کرده است که صرفا طلاق در آن شرایط صحیح و درست است.
یکی از راه‌های بر هم زدن نکاح دائم که در قانون مدنی، مورد پیش‌بینی قانون‌گذار قرار گرفته، طلاق است. بر اساس فقه اسلام و قانون مدنی، طلاق یک عمل تشریفاتی بوده، یعنی قانون‌گذار بر اساس شرع برای جاری شدن صیغه طلاق، شرایطی را پیش‌بینی کرده که صرفا وقوع طلاق، در آن شرایط صحیح و شرعی خواهد بود.
موارد منع طلاق زن در مواد ۱۱۴۰ تا ۱۱۴۲ قانون مدنی آمده است. در این مواد این‌گونه آمده‌است که در صورت وجود شرایطی، امکان طلاق زن وجود ندارد و طلاق صحیح نیست. در ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی این‌گونه حکم شده‌است که طلاق زن در دوران عادت ماهیانه و نفاس (خونریزی ده‌روزه بعد از زایمان) صحیح نیست.
طلاق دادن زن هنگام عادت ماهانه
قانون مدنی به پیروی از فقه اسلامی، حکم طلاق در عادت ماهانه زن را مشخص نموده است. بر اساس ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی، «طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نفاس صحیح نیست.»
بنابراین طلاق در صورتی به طور صحیح واقع می‌شود که در مدت عادت ماهیانه زن نبوده باشد. نفاس حالتی است مانند عادت زنانگی که هنگام زایمان در زنان به وجود می‌آید و مدت آن حداکثر ده روز بعد از زایمان است.
شاید هدف از این قاعده آن باشد که طلاق در زمانی انجام شود که امکان معاشرت و نزدیکی بین زن و مرد وجود داشته باشد تا شاید از آن جلوگیری شود. به هر حال طلاق در حالت عادت ماهیانه زن و طلاق در حالت نفاس باطل است.
موارد مجاز طلاق در عادت ماهانه
همان‌گونه که گفته شد، بر اساس قانون مدنی اصل بر باطل بودن طلاقی است که در مدت عادت ماهیانه زن یا دوره نفاس واقع می‌شود. در ادامه ماده ۱۱۴۰ قانون مدنی چنین آمده است: «طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا نفاس صحیح نیست. مگر اینکه زن حامله باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا شوهر غایب باشد به‌طوری که از عادت زنانگی همسرش اطلاع نداشته باشد.»
طلاق زن آبستن یا باردار
معمولا در دوران حاملگی عادت زنانگی یا نفاس وجود ندارد. به همین دلیل طلاق در این دوران بلامانع است. قانون‌گذار پاکی زن را در این مورد شرط ندانسته است.
طلاق قبل از نزدیکی
هرگاه زن و مرد بخواهند از هم طلاق بگیرند و رابطه زناشویی هم بینشان واقع نشده باشد، قانون‌گذار نیز پاکی زن را شرط ندانسته است و این طلاق از نوع طلاق بائن است.
طلاق از طرف شوهر غایب
اگر شوهر زن غایب بوده باشد و در زمان طلاق با زن در یک منزل سکونت نداشته باشد، نمی‌تواند اطلاع حاصل کند که زن در عادت ماهیانه است یا خیر. پاکی زن شرط طلاق نیست.
همچنین در سایر مواردی که زن و شوهر جدا از هم زندگی کنند، به نحوی که آگاهی مرد از وضعیت زن ممکن نباشد، در حکم غیبت مرد قرار می‌گیرد و طلاق دادن او صحیح است.
ارسال نظر