نماینده ای که برجام را در مجلس آتش زد امروز از مزایای برجام می گوید
جمهوری اسلامی نه سر جنگ و ستیز و شاخ به شاخ شدن با اینها دارد، نه این که از برجام کوتاه میآید که چیزی کم و زیاد بشود از برجام، نه میز مذاکره را ترک میکند و نه کارهایش را معلق به اینها میکند.

مجتبی ذوالنوری، نمایندهای که در اردیبهشت ۹۷ برجام را در مجلس آتش زده بود و بازگشت آمریکا به برجام را خطری برای ایران میدانست، حالا در دولت اصولگریان و مجلس اصولگرا که خود نائیب رئیس آن شده است گفته که خروج از برجام سیاست نظام نیست.
به گزارش عرشه آنلاین مجتبی ذوالنوری عضو شاخص کمیسیون امنیت ملی مجلس که در فاصله سالهای ۹۷ تا ۱۴۰۰ ریاست این کمیسیون ر ا هم بر عهده داشت:جمهوری اسلامی نه سر جنگ و ستیز و شاخ به شاخ شدن با اینها دارد، نه این که از برجام کوتاه میآید که چیزی کم و زیاد بشود از برجام، نه میز مذاکره را ترک میکند و نه کارهایش را معلق به اینها میکند.
مجتبی ذوالنور نه فقط در ۵ سال حضورش در مجالس دهم و یازدهم بلکه حتی قبل از آن هم از چهرههای شاخص مخالف توافق هستهای و مذاکرات برجام بود و همواره بر این موضع خود تاکید داشت. امروز مخالفان برجام حالا مدافع اصل این توافق شدهاند و میگویند مشکلشان با ضعف دولت در قبال این موضوع بوده نه اصل آن.
حالا مواضع اخیر مجتبی ذوالنوری یکی از نمونههایی است که میتواند چنین ارزیابی را تائید کند. کافی است مثلا به روز ۱۹ اردیبهشت ۹۷ و اتفاقاتی که در صحن علنی مجلس رخ داد بر گردیم. آن روز تصویری تاریخی از بهارستان برای همیشه ثبت شد؛ جایی که مجتبی ذوالنور در راس گروهی از همفکرانش «برجام» را پشت تریبون مجلس به آتش کشید. ذوالنور قبلتر از آن در آبان ۹۶ هم گفته بود که «مجلس آمادگی خروج از NPT را دارد» و حتی در بهمن ۹۷ هم محور جمعآوری امضا برای استیضاح حسن روحانی با تاکید بر ناکارآمدی برجام شده بود.
شاید به نظر برسد این حرفها و کارها مربوط به دو سه سال گذشته است. پس به همین هفتههای قبل بر میگردیم؛ ذوالنور در ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ گفته بود که «با بازگشت آمریکا به برجام خطر جدی ایران را تهدید میکند!» او ۱۸ اردیبهشت هم تاکید کرده بود که با پایان مهلت توافق سه ماهه ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی، دوربینهای این نهاد باید از سایتهای هستهای کشور جمعآوری شوند. اقدامی که معنای عملی آن پایان قطعی برجام بود.
اینها بخش هایی از اظهارات تازه ذولنوری است:
- براساس برجام به هر حال اینها چیزی که خودشان تصویب کردند باید اثبات کنند که به آن پایبند هستند اگر چه برای ما مثل روز روشن است که اینها پایبند نیستند و نبودند تا الان، الان هم که همین مطلب شان یعنی نقض برجام، چون برجام وقتی زمان برایش تعیین کرده آنها نمیتوانند تغییر ایجاد کنند این هم استاندارد دوگانه و روش دوگانه و نفاق آمیز و حاکی از فریبکاری آنهاست.
-جمهوری اسلامی تا الان هم خیلی نگرانی از لبخند و خشم آنها نداشته به ویژه در این دولت، هم مجلس به تعبیر مقام معظم رهبری کشور را با تصویب قانون اقدام راهبردی از سرگردانی هستهای خارج کرد، هم ریل حرکت دولت را تعیین کرد، هم حسابش را با طرفهای مقابل تسویه کرد و دست دولتمردان ما را باز کرد، به هر حال وقتی فعالیتهای هستهای ما قفل بود طرف هم تحریمها را برنمی داشت ما یکجانبه ضرر میکردیم، ما هر چه هم این مسیر را ادامه میدادیم آنها بی انگیزه گی شان برای همراهی در رفع تحریمها بیشتر میشد.
- ولی اگر ببینند ما در بحث غنی سازی کار خودمان را داریم میکنیم یک ابزاری است که آنها به تعهداتشان برگردند که این هم خلاف برجام نبوده که ما مرتکب شدیم، این دولت عزم دارد مسیر را ادامه دهد اتفاقات مهمی در قانون اقدام راهبردی افتاد
- حالا که کنار آمدند دولت دو مسیر را انتخاب کرد یک مسیر این که میز مذاکره را ترک نکند و ما ترک نکردیم آنها همراهی نکردند
- این دولت گفت همان تعهداتی که دولت قبلی داشت و ادامه داده شما منافع ما را طبق برجام نه یک ذره کمتر، نه یک ذره بیشتر تأمین کنید ما با شما راه میآییم و از آن طرف هم نیامد همه چیز را معلق به مذاکرات کند مسیر خودش را رفت، الان هم میبینیم تأثیرگذار بوده، نفت مان را داریم میفروشیم، واردات و صادرات مان را داریم از این طرف منابع مان دارد آزاد میشود و حالا اینها دارند به تعبیر عامیانه جرزنی میکنند، دبه میکنند
- میدانند که اگر ۲۶ مهر که موعد عادی شدن خرید و فروش تسلیحاتی ما است طبق برجام فرا برسد ما چقدر از کشورها الان پشت در خرید منتظر هستند که این تاریخ برسد و جمهوری اسلامی از حقوق مردمش کوتاه نمیآید، شما الان ببینید که در منطقه چقدر آمریکا و انگلیس دارند تسلیحات میفروشند، فرانسه تسلیحات میفروشد، الان در جنگ روسیه و اوکراین بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار که کمک به اوکراین، بیشتر اینها سلاح بوده حالا غیر از سلاحهایی که به کشورهای دیگر میفروشند دلیلی ندارد که مردم ما از این حق محروم بشوند
طبیعتاً ۲۶ مهرماه که برسد ما فروش سلاح مان را خواهیم داشت و خریداران فراوانی داریم، هم با توجه به این که توان تسلیحاتی ما بومی سازی شده است، ما نیازی به واردات نداریم، یعنی الان ما هیچ نیاز نداریم که سلاحهایی ساخته شده را بخریم در تولید سلاح هایمان هم بالای ۹۰ درصد ما خودکفا هستیم که نیاز به مواد اولیه و امکاناتی نداریم که از بیرون بیاوریم لذا در بُعد واردات هم حالا ممکن است زمانی ما هواپیمایی چیزی خریداری کنیم، ولی در خریدهای تسلیحاتی ما این خیلی نمیتواند بگوییم گشایش خاصی برای ما دارد، چون تکیه مان بر خودمان است و دست مان به زانوی خودمان، ولی با توجه به توانمندی که داریم هم میتوانیم موشکهای دوربرد بسازیم، هم توان ساخت پهپادمان بالاست، هم در جنگ افزارهایی مثل آتشبارهای توپخانهای توانمندی داریم، کشورهای مختلفی هستند که هم در بحث کیفیت،
با این سوابق باید حق داد که در مورد تغییر موضع امثال مجتبی ذوالنور سوالات و ابهامات زیادی باشد. معلوم نیست که اگر طبق گفته امروز مجتبی ذوالنوری،حفظ برجام سیاست نظام است آن آتش زدن برجام در صحن و تلاش برای خروج از NPT و اصرار به جمعآوری دوربینهای آزانس چه بوده؟ آیا نظام یک شبه تغییر موضع داده یا او و امثال او به تازگی از نظر نظام مطلع شدهاند؟ اگر به تازگی این نظر را فهمیدهاند بر چه اساسی تا قبل از آن با آن همه اعتماد به نفس از موضع نظام در لزوم خروج از برجام و آتش زدن آن موضعگیری میکردند؟
اما نگرانیها جایی بیشتر میشود که اظهارات ۱۵ بهمنماه او را به خاطر بیاوریم که به صراحت گفته بود: «اگر اصولگرایان مذاکره کنند پشتوانه اجرایی آن بیشتر است چون اصولگراها به سیاستهای نظام نزدیک تر هستند و نمی آیند خلاف سیاست های نظام راهی را بروند که وسطش بخواهند برگردند.» این یعنی همان گروگانگیری منافع ملی بر سر گروکشیهای جناحی. در چنین وضعی شاید گره برجام و یا دیگر مشکلات خارجی در دولت بعدی باز شود اما سوال اصلی باز این است که آیا آن نگاه سیاستزده اجازه میدهد از این گرهگشایی، منفعتی به سمت عامه مردم هدایت شود؟
ارسال نظر